Jak co roku 21 marca obchodzimy Światowy Dzień Zespołu Downa. Data tego święta nie jest przypadkowa. W kalendarzu Dzień 21 marca patronuje rozpoczynającej się wiośnie i narodzinom Ludzi niezwykłych. Data wiąże się również z istotą zaburzenia – trisomią 21 chromosomu. A pomysł zawdzięczamy genetykowi z uniwersytetu w Genewie. Pragnął aby to Święto przyczyniło się do propagowania praw i dobra ludzi z tą wadą genetyczną, do integracji z nimi. Zatrzymajmy się na chwilę i pomyślmy, czy z tym świętem nie jest podobnie jak z Dniem: Kobiet, Matki, Ojca, Dziadka, Babci, Dziecka. Czy często nie jest tak , że poświętujemy i o kolejnym Dniu przypomnimy sobie za 364 dni. Ilu z nas ten dzień zmobilizował do poszerzenia wiedzy o Osobach z Zespołem Downa, o Ich marzeniach, potrzebach. Zastanówmy się, czy nadal informację o narodzinach Dziecka z Zespołem Downa traktujemy w kategorii nieszczęścia. I dopiero przy bliższym kontakcie widzimy cudowne, ciepłe Osoby które zdecydowanie więcej nam dają niż od nas potrzebują. Dają bezwarunkową, bezgraniczną miłość, ogromną ilość pozytywnej energii, a oczekują tylko naszej akceptacji, ciepła i miłości. Kochamy Was : Agatko, Bożenko, Madziu, Agnieszko, Małgosiu, Sabinko, Antosiu, Zuziu, Piotrusiu, Antosiu, Kacperku. To cudownie, że stanęliście na naszej drodze. Dzięki, że jesteście, za piękne chwile spędzane z Wami. Do naszej ukochanej Eli wysyłamy światełko do nieba. Przyjaciele ze Stowarzyszenia.